Η ψωριαση είναι μια συχνή χρόνια φλεγμονώδης δερματική πάθηση που συχνά κληρονομείται και μερικές φορές σχετίζεται με προσβολή αρθρώσεως και ονύχων. Δεν είναι μεταδοτική και προσβάλλει στον ίδιο βαθμό άνδρες και γυναίκες. Εμφανίζεται συνήθως στις ηλικίες 20-35 ετών, αν και υπάρχει πιθανότητα να παρουσιαστεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Η ψωρίαση είναι μια νόσος που δεν οφείλεται σε μία μόνο αιτία, αλλά πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την εμφάνισή της. Η εικόνα της ψωρίασης περιλαμβάνει ερυθρές πλάκες με απολέπιση λευκού χρώματος που εντοπίζονται κυρίως στους αγκώνες και τα γόνατα, αλλά και κάποιες φορές στο πρόσωπο και το λαιμό. Στη ψωρίαση το δέρμα αντικαθίσταται γρηγορότερα από το φυσιολογικό, έτσι η κερατινοποίηση ( η ανανέωση των κερατινοκυττάρων ) διαρκεί 4 ημέρες αντί για 28. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υπερκεράτωση, δηλαδή την πάχυνση της επιδερμίδας. Για τη ψωριαση υπάρχουν διάφοροι τρόποι θεραπευτικής αντιμετώπισης που διαρκούν συνήθως καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.
Ψωρίαση: Ποιοι τύποι υπάρχουν;
- Κοινή ψωριαση ή κατά πλάκας: Πρόκειται για τη συνηθέστερη μορφή ψωρίασης. Χαρακτηριστικά της είναι οι πλάκες από παχιά λέπια, τα οποία δεν δημιουργούν κνησμό. Προσβάλλει συνήθως το κεφάλι, τους αγκώνες και τα γόνατα.
- Υποξεία και οξεία ψωρίαση: Έντονες ερυθρές πλάκες, με λίγο λέπι, ευαίσθητες στην επαφή κυρίως στα άκρα και τις πτυχές.
- Φλυκταινώδης ψωριαση: Σε αυτή τη μορφή η παρουσία φλυκταίνων είναι χαρακτηριστική. Παρουσιάζεται στις παλάμες και τα πέλματα (εντοπισμένη ψωρίαση) ή σε όλο το σώμα ( γενικευμένη μορφή ). Στη δεύτερη περίπτωση ο /η ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα στο/ στη δερματολόγο, καθώς η πορεία της είναι ταχύτατη και κάποιες φορές επικίνδυνη για τη ζωή.
- Σταγονοειδής ψωριαση: Ο τύπος αυτός είναι πιο σπάνιος και εμφανίζεται συνήθως σε νεαρά άτομα. Οι πλάκες είναι μικρές, σαν σταγόνες (εξ ου και η ονομασία του) διασκορπισμένες στο σώμα. Υποχωρεί σύντομα με την κατάλληλη θεραπεία. Συνήθως εμφανίζεται σε νεαρούς ενήλικες, 3-4 εβδομάδες μετά την αποδράμουσα στρεπτοκοκκική λοίμωξη του φάρυγγα.
- Ερυθροδερμική ψωριαση: Πρόκειται για την σοβαρότερη μορφή της νόσου. Συμπτώματά της είναι η ερυθρότητα όλου του δέρματος και κάποιες φορές συνοδεύεται από πυρετό και αίσθημα κόπωσης. Η άμεση ενημέρωση και επίσκεψη σε δερματολόγο κρίνεται αναγκαία.
- Ψωριασική ονυχία: Παρατηρούνται αλλαγές στο χρώμα και την υφή των νυχιών ( λευκονυχία, τραχύτητα, νύχια που σπάνε εύκολα, υπερκεράτωση).
- Ψωριασική αρθρίτις
Ποια είναι τα αίτια της ψωρίασης και ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην εμφάνισή της;
Η ψωριαση είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Χαρακτηρίζεται ως ανοσολογικώς διαμεσολαβούμενο νόσημα, καθώς είναι αποτέλεσμα διαταραχής του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Η κληρονομικότητα είναι ένας παράγοντας που παίζει ρόλο στην εμφάνιση της νόσου, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι ένα παιδί θα παρουσιάσει ψωριαση εάν ένας γονιός πάσχει από αυτή. Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορούν να πυροδοτήσουν την επιδείνωση της ασθένειας ή ακόμα και να συμβάλλουν στην εμφάνισή της. Κάποιοι από αυτούς είναι οι εξής:
Ορμονικοί παράγοντες: Η ψωριαση συνδέεται με την αρχή της έμμηνου ρύσης και με την εμμηνόπαυση, καθώς σε αυτές τις χρονικές περιόδους παρατηρείται έξαρση της εμφάνισής της.
Λοιμώξεις κυρίως στρεπτοκοκκικές: Αποτελεί παράγοντα εμφάνισης σταγονοειδούς ψωρίασης.
Φάρμακα: Φάρμακα όπως ορισμένα καρδιολογικά, το λίθιο και η ιντερφερόνη μπορούν να επιβαρύνουν την ήδη υπάρχουσα ψωριαση.
Τραύματα: Κάποιοι τραυματισμοί μπορούν να υποβοηθήσουν στην εμφάνιση της νόσου μέσω του φαινόμενου Koebner.
Ψυχολογικοί παράγοντες: Το άγχος επηρεάζει την εμφάνιση της ψωρίασης, αλλά και την επιδεινώσει.
Κάπνισμα, αλκοόλ: Δεν συμβάλλουν στην εμφάνισή της, αλλά την επιβαρύνουν.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ψωρίασης;
Οι περιοχές που προσβάλλονται συχνότερα είναι το κεφάλι, η πλάτη, οι αγκώνες και τα γόνατα. Στα σημεία αυτά παρουσιάζονται:
Ερυθρότητα, ξηρότητα, σκάσιμο του δέρματος
Παχιές κόκκινες πλάκες με λευκές στρώσεις, κνησμός και αίσθηση καύσου στις περιοχές αυτές
Μικρά κηλιδωτά σημάδια
Νύχια εύθραυστα, τραχιά με αλλαγές στο χρώμα
Τα συμπτώματα της ψωρίασης παρουσιάζουν υφέσεις και οξύνσεις.
Ψωρίαση: Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου;
Αρχικά ο /η δερματολόγος συλλέγει πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό του/της ασθενούς. Αυτές είναι το οικογενειακό ιστορικό, η έναρξη της εμφάνισης της νόσου, η χρήση φαρμάκων και τα συμπτώματα. Το δεύτερο στάδιο είναι η σωματική εξέταση. Οι παχιές, κόκκινες πλάκες στο κεφάλι, τους αγκώνες και τα γόνατα, η ερυθρότητα της επιδερμίδας και τα διάσπαρτα κηλιδωτά σημάδια είναι συμπτώματα της ψωρίασης. Σε κάποιες σπάνιες περιπτώσεις τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με αυτά άλλων δερματικών παθήσεων. Για τον αποκλεισμό λοιπόν αυτών πραγματοποιούνται εργαστηριακές εξετάσεις και / ή βιοψία του δέρματος.
Ποιες θεραπείες υπάρχουν για την ψωριαση;
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης είναι εξατομικευμένη, καθώς κάθε τύπος της νόσου χρήζει διαφορετικής θεραπείας. Επίσης, ρόλο παίζει η σοβαρότητα και η ανταπόκριση κάθε οργανισμού στη θεραπεία. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει ριζική αντιμετώπιση της νόσου, αλλά με την κατάλληλη αγωγή και θεραπεία μπορούμε να επιτύχουμε σημαντική βελτίωση της κατάστασης. Οι θεραπείες για την ψωρίαση χωρίζονται στις εξής κατηγορίες:
Τοπικές: Εφαρμογή φαρμάκων (κρέμες, αλοιφές) στο δέρμα, όπως κορτικοστεροειδή, καλσιποτριόλη.
Συστηματικές: Φάρμακα από το στόμα, τα οποία καθυστερούν τον πολλαπλασιασμό των δερματικών κυττάρων (μεθοτρεξάτη, κυκλοσπορίνη).Τα αποτελέσματα είναι γρήγορα και ο ασθενής δεν εμφανίζει τα συμπτώματα για αρκετό διάστημα. Η μορφή αυτή θεραπείας χρησιμοποιείται σε σοβαρότερες περιπτώσεις.
Φωτοθεραπεία: PUVA, UVA ( χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας στο δέρμα) με ή χωρίς φάρμακα από το στόμα.
Βιολογικοί παράγοντες: Φάρμακα σε ενέσιμη μορφή, τα οποία χρησιμοποιούνται σε μέτριας και σοβαρής μορφής ψωρίασης. Πρόκειται για τη νεότερη μορφή θεραπείας, η οποία προσφέρει γρήγορα και ικανοποιητικά αποτελέσματα ( μειώνουν τις πλάκες και σε κάποιες περιπτώσεις εξαφανίζονται για μεγάλο διάστημα). Τα φάρμακα αυτά στοχεύουν κατευθείαν στο ανοσοποιητικό σύστημα, συγκεκριμένα στα Τ-λεμφοκύτταρα αναστέλλοντας την απελευθέρωση κυτοκινών που ευθύνονται σημαντικά στην εμφάνιση της νόσου, και πολλές φορές επιτυγχάνεται η πλήρης υποχώρηση των συμπτωμάτων της νόσου. Η χορήγησή τους γίνεται συνήθως υποδορίως, κάποιων μια φορά την εβδομάδα και άλλων κάθε τρεις μήνες.
Η ψωριαση χρειάζεται θεραπεία καθ’όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικότερα κατά τις περιόδους έξαρσης της νόσου. Οι θεραπείες πέρα από την βελτίωση της κλινικής κατάστασης της ασθένειας, βοηθούν σημαντικά και την ποιότητα ζωής των ατόμων με ψωρίαση καθώς αρκετοί από αυτούς βιώνουν κάποιας μορφής κοινωνικού αποκλεισμού. Για την καταλληλότερη θεραπευτική αγωγή θα πρέπει να απευθυνθείτε στο/ στη δερματολόγο σας.
Επικοινωνήστε μαζί μας στα: 210 22 30 116 – 6977 45 00 58
margarita.atzara@hotmail.com
Συχνές ερωτήσεις
- Σε ποια σημεία του σώματος εμφανίζεται η ψωριαση;
Η εμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου παρατηρείται συχνότερα στο κεφάλι, τους αγκώνες, τα γόνατα και τις κνήμες. Σε λιγότερες περιπτώσεις μπορούν να εμφανιστούν στα πέλματα, τις παλάμες και τα νύχια.
- Επηρεάζει η ψωριαση την εγκυμοσύνη;
Η ψωριαση δεν επηρεάζει αρνητικά την εγκυμοσύνη. Έχει παρατηρηθεί μάλιστα ότι κατά τη διάρκειά της υπάρχει βελτίωση των συμπτωμάτων της. Έτσι λοιπόν η ψωριαση δεν προκαλεί εμπόδιο για την απόκτηση παιδιών ούτε και κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης.
- Τι θα πρέπει να προσέχουν οι ασθενείς με ψωριαση;
Ένας κύριος παράγοντας της νόσου είναι ο ψυχολογικός, γι αυτό το λόγο ο ασθενής θα πρέπει να παραμένει ήρεμος και να μην αγχώνεται. Ο ήλιος και το ξηρό κλίμα λειτουργούν ευεργετικά στις ψωριασικές βλάβες, ενώ το κρύο και η υγρασία καλύτερο είναι να αποφεύγονται καθώς τις πυροδοτούν.
- Με την ψωριαση αλλάζει ο τρόπος ζωής και διατροφής μου;
Έχει παρατηρηθεί ότι η παχυσαρκία, το αλκοόλ και το κάπνισμα μπορεί να επιδεινώσουν την πορεία τη νόσου.
- Η ψωρίαση είναι μεταδοτική;
Όχι, η ψωριαση δεν είναι μεταδοτική. Είναι μια ασθένεια που οφείλεται σε διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος και δεν μεταδίδεται αγγίζοντας ένα άτομο που πάσχει από αυτή ή ακουμπώντας ρούχα και αντικείμενα που έχει χρησιμοποιήσει εκείνο.